فصل دوم پايان نامه با موضوع خود، خودپنداره، خود آرماني

فصل دوم پايان نامه با موضوع خود، خودپنداره، خود آرماني

فصل دوم پايان نامه با موضوع خود، خودپنداره، خود آرماني

در 31  صفحه ورد قابل ويرايش با فرمت doc

توضيحات: فصل دوم پايان نامه كارشناسي ارشد (پيشينه و مباني نظري پژوهش)

همراه با منبع نويسي درون متني به شيوه APA جهت استفاده فصل دو پايان نامه

توضيحات نظري كامل در مورد متغير

پيشينه داخلي و خارجي در مورد متغير مربوطه و متغيرهاي مشابه

رفرنس نويسي و پاورقي دقيق و مناسب

منبع :    انگليسي وفارسي دارد (به شيوه APA)

نوع فايل:     WORD و قابل ويرايش با فرمت doc

قسمتي از متن مباني نظري و پيشينه

چارچوب نظري پايان نامه روانشناسي با موضوع خود، خودپنداره، خود آرماني

خود، خودپنداره، خود آرماني[1]

جرسيلد[2]پديده خود را چنين تعريف مي‌كند: خود، مجموعه‌اي از افكار و عواطف است كه سبب آگاهي فرد از موجوديت خود مي‌شود. بدين معني كه او مي‌فهمد كيست و چيست. خود، دنياي دروني شخص است و شامل تمام ادراكات، عواطف، ارزش‌ها و طرز تفكر او است. پندار يا تصوري كه فرد از خود دارد مسلماً براي او اهميت حياتي داشته، و سعي دارد كه اين تصوير را نگه دارد (بيابانگرد، 1390).

خود پنداره: پاپيكا[3] خودپنداره را به‌عنوان يك ساختار پيچيده و اغلب شناختي از تعميمات شخص به خود كه شامل ويژگي‌ها، توانايي‌ها، دانش، ارزش‌ها، نگرش‌ها، نقش‌ها و ديگر موضوعاتي كه افراد خود را تعريف كرده و پيوسته داده‌هاي خود را در آن يكپارچه مي‌كنند، مي‌داند (جوكلاوا و اولريكايوا، 2011).

خود ايده‌آل يا آرماني مجموعه ويژگي‌هاي شخصي و شخصيتي است كه ما دوست داريم واجد آن‌ها باشيم. اين تمايل ممكن است هدفي فردي و ذهني باشد كه ما در تخيل خود مي‌خواهيم به آن دست‌يابيم و يا تصويري است كه ميل داريم از خود به ديگران نشان دهيم. خود ايده‌آل ممكن است بسيار دور از واقعيت و دور از دسترس باشد. تحقيقات نشان داده است كه در افراد به هنجار به‌خصوص افراد نوروتيك، كشمكش ميان خود و خود ايده‌آل بسيار بيشتر از افراد عادي است (بيابانگرد، 1390).

اهميت مفهوم خود و خودپنداره

خود پنداره در طول تاريخ بشر از ديدگاه فلاسفه، دانشمندان و نيز افراد عادي، موردتوجه قرارگرفته است (حسن‌زاده و همكاران ، 1384). خودپنداره، براي متخصصان بهداشت رواني از اهميت خاصي برخوردار است. زيرا پندار فرد از شخصيت خود تا اندازه زيادي تصور او را راجع به محيطش تعيين مي‌كند، و اين عامل نوع رفتارهاي او را طرح‌ريزي مي‌نمايد. اگر تصور از خود، مثبت و نسبتاً متعادل باشد، شخص داراي سلامت رواني است و اگر پنداره فرد منفي و نامتعادل باشد، او ازلحاظ رواني ناسالم شناخته مي‌شود (بيابانگرد، 1390).

به باور انديشمندان، قسمت عمده ويژگي‌هاي شخصيتي، منش و خصوصيات رفتاري هر فرد به تصويري كه از خود در ذهن دارد، يعني انگاره وي، بستگي دارد (ستوده، 1390).

شايد مهم‌ترين فرض از نظريه‌هاي جديد «خود» اين باشد كه انگيزه تمام رفتارها حفاظت و ارتقاي خودِ ادراك شده است. تجارب برحسب ارتباطشان با خود دركمي‌شوند و رفتارها نيز از اين درك‌ها سرچشمه مي‌گيرد. در اين صورت، مي‌توان نتيجه گرفت كه تنها يك نوع انگيزش وجود دارد و آن‌هم انگيزه شخصي درون است كه هر انسان در تمام زمان‌ها و مكان‌ها هنگام دست زدن به هر عمل دارد. (پركي، 1970؛ ترجمه ميركمالي، 1378).

بنا به عقيده كمبز[4] و اسنيگ[5] خودقالب اساسي مراجعات شخصي و هسته مركزي ادراك است كه بقيه منطقه ادراك نيز در اطراف آن سازمان مي‌يابد. در اين مفهوم، خود پديده‌اي است كه هم محصول تجربيات گذشته و هم سازنده تجربيات جديدي است كه توانايي‌اش را دارد. اين بدان معناست كه هر چيزي بر مبناي مراجعات فرد به خود و از مجراي خود دركمي‌شود. دنيا ازنظر فرد، همان چيزي است كه او مي‌فهمد و از آن آگاهي دارد. به‌عبارت‌ديگر، جهان و مفاهيم را به همان طريقيكه خودمان مي‌بينيم، مورد ارزشيابي قرار مي‌دهيم . (پركي، 1970؛ ترجمه ميركمالي، 1378).

[1].ideal self

[2].Jersild

[3].Papica. J

[4].Combs

[5].Snygg

كوپر اسميت[1]:

وي «خويشتن پنداري» را عامل مهمي در ايجاد نوع رفتار مي‌داند و عقيده دارد: افراديكه خويشن‌پنداري مثبت دارند، رفتارشان اجتماع‌پسندتر از افرادي است كه خويشتن‌پنداري آنان منفي است. ازنظر او خويشتن پنداري عبارت از عقيده و پنداري است كه فرد درباره خود دارد. اين عقيده و پندار به تمام جوانب خود، يعني جنبه‌هاي جسماني، اجتماعي، عقلاني و رواني فرد مربوط مي‌شود. تصور انسان درباره هر يك از عوامل مزبور، رفتار معين و مشخصي به وجود مي‌آورد (تقي زاده، 1379).

به عقيده كوپر اسميت، خويشتن پنداري براثر تعامل بين عوامل ذيل حاصل مي‌شود:

الف. پندار والدين درباره فرد

ب. تصور و پندار دوستان و هم‌بازي‌ها در مورد فرد

ج. تصور و پندار معلمان در مورد فرد

د. تصور و پندار فرد درباره خود

تصور و پندار درباره خصوصيات جسماني، عقلاني و رواني بخشي از تكوين خويشتن پنداره فرد را تشكيل مي‌دهد. كوپر اسميت در تحقيقات خود، به اين نتيجه رسيد كه وضعيت اقتصادي ـ اجتماعي در خودپنداره مؤثر است. اما مهم‌تر از آن چگونگي ارتباط طفل با والدين خويش است، زيرا مشاهده‌شدهكه حتيكودكانيكه از وضعيت اقتصادي ـ اجتماعي خوبي برخوردار نبوده‌اند، ولي در محيط خانوادگي‌شان گرمي و محبت و استدلال حكم‌فرما بوده است، داراي خودپنداره قوي بوده‌اند (تقي زاده، 1379).

پيشينه پژوهشي درباره خود پنداره‌ي تحصيلي

پژوهش‌هاي داخلي

غفاري و ارفع بلوچي (1390) رابطه انگيزش پيشرفت و خودپنداره تحصيلي با اضطراب امتحان در دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه فردوسي مشهد را بررسي كرده‌اند. اين مطالعه كه بر روي 308 نفر انجام گرفت نشان داد كه تركيب متغيرهاي انگيزش پيشرفت و خودپنداره تحصيلي مي‌توانند به‌خوبي اضطراب امتحان را پيش پيني كنند. همچنين در اين پژوهش بين دو گروه از دانش‌آموزان دختر و پسر تفاوت آماري معني‌داري در خود پنداره تحصيلي، انگيزش پيشرفت و اضطراب امتحان وجود نداشت.

ميكائيلي و همكاران (1391) در پژوهشي ارتباط خودپنداره و فرسودگي تحصيلي با عملكرد تحصيلي دانش‌آموزان دختر را بامطالعه 400 نفر دانش‌آموز پايه سوم و چهارم دبيرستان شهر اردبيل، بررسي كردند. نتايج نشان داد كه بين خود پنداره تحصيلي، فرسودگي تحصيلي و زير مقياس‌هاي آن، با عملكرد تحصيلي رابطه معناداري وجود دارد. همچنين بي‌علاقگي تحصيلي و خودپنداره تحصيلي به‌عنوان قوي‌ترين پيش‌بيني كننده‌هاي عملكرد تحصيلي بودند.

فاني و خليفه (1388) در مطالعه خود به بررسي رابطه ادراك از رفتار معلم با خودپنداره تحصيلي و عملكرد تحصيلي دانش‌آموزان راهنمايي شهر شيراز پرداخت. اين مطالعه در بين 473 دانش‌آموز با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انجام گرفت. نتايج نشان داد كه بين ادراك از رفتار معلم و خود پنداره تحصيلي و عملكرد تحصيلي به‌طوركلي، رابطه معنادار وجود دارد.

بشرپور، عيسي زادگان، زاهد و احمديان (1392) در مطالعه خود با عنوان: «مقايسه خود پنداره تحصيلي و اشتياق به مدرسه در دانش‌آموزان مبتلا به ناتواني يادگيري و عادي» با روش علي –مقايسه‌اي بر روي 45 دانش‌آموز داراي ناتواني يادگيري و 45 دانش‌آموز عادي كه به شيوه تصادفي انتخاب‌شده بودند، به اين نتيجه رسيدند كه: ميانگين نمرات گروه داراي ناتواني‌هاي يادگيري در نمره كلي خود پنداره تحصيلي به‌طور معناداري پايين‌تر از گروه عادي است.

كرمي، كرمي و هاشمي (1392) اثربخشي آموزش راهبردهاي شناختي و فراشناختي بر خلاقيت، انگيزه پيشرفت و خودپنداره تحصيلي را بررسي كردند. اين پژوهش به روش آزمايشي، از نوع پيش‌آزمون–پس‌آزمون با گروه كنترل انجام گرفت. روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي چندمرحله‌اي، بود و تعداد 60 نفر دانش‌آموز در دو گروه 30 نفره جايگزين شدند و براي گروه آزمايش آموزش راهبردهاي شناختي و فراشناختي طي 8 جلسه انجام گرفت. نتايج نشان داد كه آموزش مهارت‌هاي شناختي و فراشناختي بر خلاقيت، انگيزه پيشرفت و خودپنداره تحصيلي مؤثر است.

خجسته مهر، عباس پور، كرايي و كوچكي (1391) تأثير برنامه موفقيت تحصيلي بر عملكرد و خود پنداره تحصيلي، نگرش نسبت به مدرسه، يادگيري شيوه موفقيت در مدرسه و سازگاري اجتماعي دانش‌آموزان را بررسي كردند. نمونه موردمطالعه 52 دانش‌آموز پايه دوم راهنمايي شهر اهواز بودند كه به روش تصادفي چندمرحله‌اي انتخاب شدند و به دو گروه آزمايش (26 نفر) و كنترل (26 نفر) تقسيم شدند. طرح پژوهش از نوع آزمايشي با پيش‌آزمون- پس‌آزمون بود. نتايج تحليل كوواريانس يك‌راهه نشان داد كه اثربخشي برنامه موفقيت در مدرسه، بر بهبود خودپنداره تحصيلي مورد تأييد نيست.

محمدي (1390) به بررسي تأثير آموزش خودگردان بر حل مسئله و خودپنداره تحصيلي دانش‌آموزان حساب نارسا دوره راهنمايي شهرستان خرامه پرداخت. اين تحقيق از نوع آزمايشي با گروه كنترل و آزمايش بود كه 27 پسر و 23 دختر حساب نارسا به‌طور تصادفي در گروه‌هاي آزمايش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمايش از 12 جلسه آموزش خودگردان بهره‌مند شدند؛ درحالي‌كه گروه كنترل به روش سنتي آموزش ديدند. نتايج نشان داد كه پس از آموزش تفاوت معناداري بين گروه آزمايش و كنترل وجود دارد و گروه آزمايش در خودپنداره تحصيلي نسبت به گروه كنترل برتري نشان مي‌داد.

[1].Coopersmith

برچسب ها : فصل دوم پايان نامه با موضوع خود، خودپنداره، خود آرماني , فصل دوم پايان نامه با موضوع خود، خودپنداره، خود آرماني

فصل دوم پايان نامه با موضوع تعارض والد - فرزند

فصل دوم پايان نامه با موضوع تعارض والد فرزند

فصل دوم پايان نامه با موضوع تعارض والد - فرزند

در  29 صفحه ورد قابل ويرايش با فرمت doc

توضيحات: فصل دوم پايان نامه كارشناسي ارشد (پيشينه و مباني نظري پژوهش)

همراه با منبع نويسي درون متني به شيوه APA جهت استفاده فصل دو پايان نامه

توضيحات نظري كامل در مورد متغير

پيشينه داخلي و خارجي در مورد متغير مربوطه و متغيرهاي مشابه

رفرنس نويسي و پاورقي دقيق و مناسب

منبع :    انگليسي وفارسي دارد (به شيوه APA)

نوع فايل:     WORD و قابل ويرايش با فرمت doc

قسمتي از متن مباني نظري و پيشينه

چارچوب نظري پايان نامه روانشناسي با موضوع تعارض والد - فرزند

نوجواني[1]

نوجواني دوره انتقالي است كه در آن فرد از وابستگي كودكي[2]به‌سوي استقلال، مسئوليت‌پذيري و امتيازات بزرگسالي[3] حركت مي‌كند (لطف‌آبادي، 1390). هرچند در خصوص طول اين دوره اتفاق‌نظر كاملي بين روان شناسان وجود ندارد. معمولاً سنين 11 الي 13 تا 18 الي 20 سالگي را دوره نوجواني مي‌دانند (لطف‌آبادي، 1390). نوجواني، بروز تغييرات زيستي، بدني و اجتماعي تعريف شده است كه مدتي طول مي‌كشد و با انتظارات، رفتارها و نگرش‌هاي خاص اين دوره بين اعضاي خانواده همراه است (هريس[4]، 2008؛ به نقل از برجعلي، 1392).

نوجواني دوره افزايش فشار است. نوجوانان بايد تصميمات مهم دوران زندگي خود را درباره شغل، سلامت، رفتارهاي پرخطر و تحصيل بگيرند و عبور از اين دوره مي‌تواند براي نوجوانان و خانواده‌هايشان دوران سختي باشد (جنكينز[5]،2009؛ به نقل از برجعلي، 1392). در اين دوره، نوجوان[6] با دو مسئله اساسي درگير است: بازنگري و بازسازي ارتباط با والدين، بزرگسالان و جامعه، و بازشناسي و بازسازي خود به‌عنوان يك فرد مستقل (لطف‌آبادي، 1390). تحولات سريع اين دوره، روابط نوجوان با ديگران ازجمله والدين را تحت تأثير قرار مي‌دهد. سال‌هاي ابتدايي نوجواني به‌ويژه 10 تا 15 سالگي، با ظهور و افزايش تعارض ميان نوجوانان و والدينشان ارتباط دارد (آليسون، 2000؛ به نقل از قمري، 1392).

اهميت رابطه‌ي  والد و نوجوان

خانواده يك واحد اجتماعي است كه بيشترين تأثير را بر رشد افراد دارد (بيابانگرد،1389). امروزه نقش محرك و سازنده خانواده براي نوجوان بر همگان روشن است. پدر و مادر اولين كساني هستند كه زيربناي شخصيت سالم يك نوجوان را مي‌سازد و پايه‌گذار ارزش‌ها و معيارهاي فكري وي هستند. متأسفانه بسياري از خانواده‌ها به علت بي‌توجهي و عدم آشنايي با شيوه‌هاي برقراري ارتباط با فرزندان خود، نمي‌توانند با آن‌ها رابطه صحيح برقرار كنند. نوجوان در اين دوره بيش از هر زمان ديگر نياز به مراقبت و همراهي والدين خود دارد، لذا قطع رابطه با نوجوان و يا رابطه نادرست با نوجوان ممكن است تأثيرات مخربي بر او بگذارد (اكبري، 1382). روابط نوجوانان كار آساني نيست. نوجوانان با تعارض بين استقلال[7] خواهي و احساس درجه وابستگي[8] خود به والدين درگير هستند.باآنكه هم‌سن‌وسال‌ها نقش مهمي در زندگي نوجوان ايفا مي‌كنند، اما هيچ‌چيز مانع نفوذ مهم والدين در نوجوانان نيست (منصور، 1390) وپژوهش‌ها نشان مي‌دهد نوجواناني كه رابطه خوبي با والدين خود نداشته‌اند، از عزت نفس[9] پايين، ادراك ناكارآمد از شايستگي‌ها و فقدان انگيزش[10] رنج مي‌برند (غمخوارفرد، امراللهي‌نيا و آزادفلاح، 1391).

تعريف تعارض

تعارض يكي از جنبه‌هاي مهم روابط اجتماعي[11] انسان‌ها و صورتي از كنش متقابل اجتماعي است (واندنبرگ[12]، ترجمه نيك‌گهر، 1386). تعارض، تعاملي است ناراحت‌كننده بين دونفري كه تمايل يا توانايي گوش كردن به ناراحتي‌هاي يكديگر را ندارند. حالتي از جدايي و تنش كه فشار رواني زيادي را ايجاد مي‌كند و احساسات و هيجانات منفي را در طرفين موجب مي‌شود) نبل اسچالم[13]،2006؛ به نقل از خدامي، 1391). تعارض ازنظر لغوي نيز، به معني باهم اختلاف داشتن و معترض و مزاحم يكديگر شدن است (عميد، 1389). واژه تعارض به ناتواني در حل تفاوت‌ها اشاره داشته و بيشتر با تنش، خصومت و پرخاشگري همراه است (هال[14]،1987؛ به نقل از گيتي پسند و همكاران ، 1387). تعارض والد- فرزند عبارت است از چالش‌هاي ارتباطي و تعارضي كه در حين رشد و تغيير اعضاي خانواده ايجاد مي‌شود (ازمت و بي اوقلو[15]، 2009).

حوزه‌ها و مسائل مورد تعارض

موضوع‌هاي تعارض ميان والدين و نوجوانانو نيز اهميت و تركيب آن‌ها در فرهنگ‌هاي[16] گوناگون متفاوت است (اسدي يونسي، مظاهري، شهيدي، طهماسيان و فياض‌بخش، 1390).

بر اساس مدل حوزه‌هاي اختصاصي[17]، مي‌توان از چهار حوزه عمده در تحقيقات رشد شناختي و اجتماعي[18] نام برد: 1) مسائل اخلاقي[19] شامل رفتارهايي كه نادرست تلقي مي‌شوند زيرا حقوق ديگران را مورد تجاوز قرار مي‌دهند. 2) مسائل متعارف[20] شامل قواعد رفتاري مرسوم و موردتوافق همه و قواعدي كه چارچوبي براي تعاملات اجتماعي پديد مي‌آورند. 3) مسائل شخصي[21] كه برعكس دو مورد فوق اعمالي‌اند كه نتيجه‌شان تنها متوجه خود نوجوان است و بنابراين وراي قوانين اجتماعي يا ملاحظات اخلاقي تلقي مي‌شوند و 4) مسائل دورانديشانه[22] كه مربوط به امنيت، سلامت و آسايش نوجوان است (سمتانا و داديس[23]، 2002).

به‌صورت جزئي‌تر و مصداقي‌ترمي‌توان گفت: در اكثر خانواده‌ها تعارض ممكن است درباره لباس پوشيدن، موسيقي يا اوقات فراغت باشد (استينبرگ و موريس[24]، 2001؛ به نقل از قمري، 1392). اما گاهي اختلافات بر سر مسائل مهم‌تري مثل: استعمال دخانيات، رفتارهاي جنسي[25]، نگرش‌هاينقش جنسي، نگرش‌هاي سياسي، ارزش‌هاي اخلاقي[26]، مسائل اقتصادي- اجتماعي، مسئوليت‌هاي خانوادگي، عادت‌هاي مطالعه[27] و نوع دوستان بروز مي‌كند (بيابانگرد، 1389). در جدي‌ترين شكل آن نيز، محيط خانوادگي استرس‌زا با تعدادي پيامدهاي منفي ازجمله بزهكاري[28] نوجوان، فرار از خانه، افزايش افت تحصيلي[29] و حاملگي دختران همراه است (استينبرگ و موريس، 2001؛ به نقل از قمري، 1392).

همچنين بيابانگرد مسائل زير را در بروز تعارض ميان نوجوان و والدين مؤثر مي‌داند:

-         پيچيده شدن مسائل هويتي نوجوانان

-         ظهور ميل جنسي در نوجوان

-         لزوم انتخاب‌هاي مهم زندگي توسط نوجوان

-         تغيير در ارتباطات و مواجهه باقدرت والدين

-         تغيير در دلبستگي[30] نوجوان نسبت به والدين و همسالان

-         ترديد و تعارض در مورد ارزش‌هاي والدين

-         انتظار والدين از نوجوان مبني بر، برآورده كردن آرزوها و توقعات آن‌ها

-         خودمحور بودن نوجوان

-         شيوه‌هاي تربيتي كنترلي و قدرت‌طلبانه‌ي [31] والدين (بيابانگرد، 1389).

درواقع خانواده‌هايي كه در آن‌ها والدين از شيوه كنترلي و قدرت‌طلبانه استفاده مي‌كنند در مقايسه با روش‌هاي آزادمنشانه‌تر، تعارضات بيشتري راتجربه مي‌كنند (بيابانگرد، 1389).

اشكال تعارض

تعارض در اشكال مختلفي وجود دارد و مي‌توان آن را به دو دسته كلي تقسيم‌بندي كرد:

تعارض سازنده[32]: تعارض سازنده يا كاركردي افراد را براي تلاش كاري بيشتر، همكاري و خلاقيت[33] بيشتر تحريك مي‌كند (هيوتالا[34]، 2006؛ به نقل از جباري، 1392). تعارض مي‌تواند سازنده باشداگر نتايج آن باعث روشني موضوعات، حل مشكلات و كمك به رشد شخصي شود. تعارض‌هايي كه در خانواده به‌طور سازنده هستند مي‌تواند منجر به رشد شخصي فرزندان و همچنين افزايش همكاري، همدلي و نيز توجه به يكديگر شود (مك كوي، كامينز و ديويز[35]، 2009)

تعارض مخرب[36]: تعارض در سطح خيلي كم و خيلي زياد، غير سازنده و غير كاركردي است. تعارض خيلي زياد منحرف‌كننده است و در وظايف اختلال ايجاد مي‌كند. تعارض خيلي كم ممكن است تلاش را افزايش دهد، ولي خلاقيت و سطح عالي عملكرد را كاهش مي‌دهد (هيوتالا،2006؛به نقل از جباري، 1392). تعارض زماني مخرب است كه باعث نابودي ارزش فردي و دوقطبي شدن افراد در حوزه همكاري بين فردي و منجر به افسردگي در والدين و فرزندان، خشونت[37]، درخودماندگي اجتماعي، مصرف مواد مخدر و الكل، پرخاشگري در خانواده، عزت نفس پايين در فرزندان و كاهش توانايي سازگاري[38] در مدرسه شود (مك كوي، كامينز و ديويز، 2009).

[1].adolescence

[2].childhood

[3].adulthood

[4].Haris. P

[5].Jenkins. P

[6].adolescent

[7].independency

[8].dependency

[9].self- esteem

[10].motivation

[11].social relations

[12].Van Den Berg. F

[13].Nebel-Schwalm

[14].Hall. J

[15].Ozmete. E & Bayoglu. A

[16].culture

[17].domain specificity model

[18].social-cognitive development

[19].moral issues

[20].conventional issues

[21].personal issues

[22].prudential issues

[23].Smetana. J & Daddis. C

[24].Steinberg. L & Morris. A

[25]........ual behaviors

[26].moral vaiues

[27].study habits

[28].delinquency

[29].school drop - out

[30].attachment

[31].authoritarian

[32].constructive

[33].creativity

[34].Hautala. T

[35].McCoy. K, Cummings. M & Davies. P

[36].destructiv

[37].violence

[38].adjustment

برچسب ها : فصل دوم پايان نامه با موضوع تعارض والد - فرزند , فصل دوم پايان نامه با موضوع تعارض والد فرزند

فصل دوم پايان نامه با موضوع رضايت از زندگي

فصل دوم پايان نامه با موضوع رضايت از زندگي

فصل دوم پايان نامه با موضوع رضايت از زندگي

در  35 صفحه ورد قابل ويرايش با فرمت doc

توضيحات: فصل دوم پايان نامه كارشناسي ارشد (پيشينه و مباني نظري پژوهش)

همراه با منبع نويسي درون متني به شيوه APA جهت استفاده فصل دو پايان نامه

توضيحات نظري كامل در مورد متغير

پيشينه داخلي و خارجي در مورد متغير مربوطه و متغيرهاي مشابه

رفرنس نويسي و پاورقي دقيق و مناسب

منبع :    انگليسي وفارسي دارد (به شيوه APA)

نوع فايل:     WORD و قابل ويرايش با فرمت doc

قسمتي از متن مباني نظري و پيشينه

چارچوب نظري پايان نامه روانشناسي با موضوع رضايت از زندگي

آغاز توجه به بهزيستي

در چند دهه‌ي  اخير و با پيدايش رويكرد روان‌شناسي مثبت، تغييرات بسياري در تحقيقات روان‌شناختي صورت گرفت؛ علاقه به تحقيق در اين حيطه افزايش يافت (شوگرن، لوپز، ويمايد، ليتل و پرس‌گروو[1]، 2006) و گرايش پژوهش‌ها براي تبيين پديده‌هاي روان‌شناختي، به سمت توانايي‌ها و ويژگي‌هاي مثبت انسان سوق پيدا كرد (حجازي و همكاران ، 1392). اين شاخه‌ي  جديد از روان‌شناسي اساساً به مطالعه‌ي  علمي توانمندي‌ها، شادماني[2] و بهزيستي ذهني انسان (اشنايدر و لوپز[3]، 2007؛ به نقل از شيخي و همكاران ، 1389) و موضوع نسبتاً جديدتر رضايت از زندگي و رويكردهاي لذت‌گرا[4] و سعادت گرا[5] (كار[6]، 2004؛ ترجمه‌ي  شريفي و نجفي‌زند، 1387)، مي‌پردازد.

سازمان بهداشت جهاني[7] نيز، سلامت[8] را به‌عنوان حالتي از بهزيستي كامل جسمي، ذهني و اجتماعي، و نه صرفاً نبود بيماري تعريف كرده است. اين سازمان، سلامت رواني[9] را نيز به‌عنوان«حالتي از بهزيستي كه در آن فرد توانايي‌هاي خود را مي‌شناسد، مي‌تواند با فشارهاي رواني بهنجار زندگي كنارآيد، به نحو پرثمر و مولدي كار كندو براي اجتماع خويش مفيد باشد» تعريف مي‌كند (جوشنلو، رستمي و نصرت‌آبادي، 1385).

 با توجه به نقش تعيين كننده‌ي  بهزيستي در تعيين و تبيين كنش وري روان شناختي بهينه در افراد، شواهد تجربي مختلف، مطالعه‌ي  نظامدار عوامل تبيين كننده‌ي  الگوي تجارب هيجاني مثبت و منفي را به مثابه‌ي  يكي از مهم‌ترين اولويت‌هاي پژوهشي خود تعريف كرده است (هوبنر، سالدو، اسميت و مك نايت[10]، 2008).

تعريف بهزيستي

سازه‌ي  بهزيستي معمولاً تحت عنوان بهزيستي روان‌شناختي، بهزيستي اجتماعي و بهزيستي ذهني موردبررسي قرار مي‌گيرد (حجازي و همكاران، 1392). بهزيستي ذهني عبارت است از ارزشيابي زندگي برحسب رضايت و تعادل داشتن بين حالات عاطفي مثبت و منفي. مدلي سه مؤلفه‌اي (و در برخي موارد با مشترك دانستن دو مؤلفه عاطفي[11]، مدل دومؤلفه‌اي) براي مفهوم بهزيستي پيشنهادشده است كه عبارت است از: 1) عاطفه مثبت، 2) عاطفه منفي، 3) مؤلفه شناختي[12] رضايت از زندگي (داينر 2000، به نقل از سلطاني‌زاده، ملك‌پور و نشاط‌دوست، 1391).

بهزيستي ذهني شامل اصول مهمي است كه بر همه ابعاد رفتار انسان و پيشرفت او (شامل سلامت فيزيكي و رواني، پيشرفت مهارتي و آموزشي، صلاحيت اجتماعي و ايجاد روابط مثبت اجتماعي) تأثيرمي‌گذارد (برجز، نيآجي و زاف[13]، 2002؛ به نقل از پيوسته‌گر، دستجردي و دهشيري، 1389).

ابعاد مختلف بهزيستي از نظر ريف

بايد گفت كه بهزيستي مفهومي انتزاعي و چندبعدي است كه داراي فرضيه‌هاي متعددي است وعوامل بسياري در تأمين بهزيستي افراد با يكديگر تعامل دارند. در اين‌جا به دليل اين‌كه مدل بهزيستي ريف، مدلي جامع و دربرگيرنده‌ي  متغيرهاي پژوهش حاضر است، موردبررسي قرارمي‌گيرد.

مدل ريف شش بعد كاركرد روان شناسي مثبت كه بهزيستي را احاطه كرده‌اند، در برمي‌گيرد. اين شش بعد عبارت‌اند از:

-         خويشتن پذيري، كه شامل ارزيابي مثبت فرد از خودش و گذشته‌اش‌است. (اين بعد به دليل ارزيابي فرد از خودش، مي‌تواند با خودپنداره كه يكي از متغيرهاي پژوهش حاضر است، مرتبط باشد)

-         روابط مثبت با ديگران، اشاره به داشتن روابط پاداش‌دهنده با ديگران و كيفيت اين رابطه دارد. (اين بعد با رابطه‌ي  بين والدين و فرزندان و تعارض والد – فرزند كه يكي از متغيرهاي پژوهش حاضر است، مرتبط است)

-         استقلال، كه به عنوان احساس خودمختاري تعريف شده است. اين تعريف به شكل ساده به استقلال و توانايي تنظيم رفتارها، اشاره دارد.

-         تسلط بر محيط، كه اشاره به ظرفيت مديريت مؤثر زندگي و دنياي اطراف دارد.

-         هدف در زندگي، كه به عنوان اين باور كه زندگي فرد هدفمند و بامعناست، تعريف شده است.

-          رشد شخصي، به معني رشد توانايي‌هاي باالقوه و بالفعل ساختن آن‌هاست(عليزاده، 1392).

تعريف رضايت از زندگي

ديدگاه فرد نسبت به زندگي بيشتر بر پايه منابع شناختي است، تا عكس‌العمل‌هاي هيجاني كوتاه‌مدت. به همين دليل ازلحاظ مفهومي، رضايت از زندگي (جزء شناختي بهزيستي) پايدارتر از عناصر عاطفي است و درنتيجه از آن به‌عنوان شاخص كليدي بهزيستي ذهني مثبت ياد مي‌شود (داينر و داينر، 2009).

تعريف رضايت از زندگي عبارت است از: نگرش مساعد فرد به زندگي خود به‌طوركلي (هيبرون[14]،2007). كرسيني (2002) نيز رضايت از زندگي را ادراك يا احساس كلي مثبت هر فرد، در مورد كيفيت زندگي‌اش، مي‌داند. رضايت از زندگي يك فرايند داوري است كه افراد كيفيت زندگي خود را بر اساس ملاك‌هاي منتخب خودارزيابي مي‌كنند (شيخي و همكاران، 1389). بنابراين اين‌گونه ارزيابي‌ها شامل پاسخ‌هاي هيجاني افراد، حيطه رضايت و ارزيابي شناختي آنان است (مالكوك[15]، 2011).

 راجع به رضايت، فلاسفه قديم نظير ارسطو، افلاطون و همچنين اريك فروم[16] مباحث فراواني را مطرح كرده‌اند. به عقيده فروم، نيازهاي تأمين نشده بر جسم فشار مي‌آورند و ارضاي آن‌ها سبب رضايت مي‌شود. ازكمپ[17] در تعريف رضايت مي‌گويد: «در تضاد با مفهوم خوشحالي كه ناظر بر تجربه عاطفي (هيجان‌ها و احساس‌ها) است، رضامندي بر تجربه شناختي يا داورانه اي دلالت دارد كه به‌عنوان اختلاف ادراك شده بين آرزو و پيشرفت قابل‌تعريف است. اين تعريف طيفي را تشكيل مي‌دهد كه از ادراك كامروايي تا حس محروميت را در برمي‌گيرد» (ازكمپ، ترجمه ماهر،1386). در حقيقت رضايت از زندگي اين مسائل را منعكس مي‌كند كه تا چه اندازه نيازهاي اساسي برآورده شده‌اند و تا چه اندازه انواع ديگر اهداف، به‌عنوان اهداف قابل‌دسترسي مي‌باشند. درحالي‌كه براي افرادي كه در شرايط كم‌تر پيشرفته زندگي مي‌كنند، ارضاي نيازهاي اساسي، بيشتر موردتوجه قرار مي‌گيرد (كومين و نيستيكو[18]، 2002).

رضايت از زندگي را به‌عنوان قضاوت شخصي از سعادت و بهروزي و كيفيت زندگي مبتني بر معيارهاي انتخابي هر فرد تعريف كرده‌اند. مفهوم رضايت به‌عنوان يك تجربه دروني است كه حضور مثبت هيجان‌ها و نبود احساسات منفي را در برمي‌گيرد (رود، آرتول دي، موني، نيير، بولدوين، بامر و روبين[19]، 2005). رضايت دروني انسان‌ها، از رشد فردي، اجتماعي و منابع سازشي نشأت مي‌گيرد (فانك، هوبنر و واليوس[20]، 2006).

هنگامي‌كه از افراد خواسته مي‌شود تا رضايت از زندگي خود را ارزيابي كنند، آنان به راهبردهاي اكتشافي، عاطفي و ديگر اطلاعاتي كه در خاطرشان به‌آساني قابل‌دسترس باشد، تكيه مي‌كنند. به عبارتي تعهد فرد به يك سري اهداف جهت دستيابي به آن و وجود اهدافي مرتبط با روابط اجتماعي، كار و فعاليت؛ رضايت از زندگي را مي‌سازد (فيلسينگر و توما[21]، 1988، به نقل از شاه سياه، بهرامي، محبي و ترابي، 1390).

[1].Shogren. K, Lopez. S,Wehmeyed.M, Little. T & Pressgrove. C

[2].happiness

[3].Snyder & Lopez

[4].hedonic

[5].eudaimonic

[6].Carr. A

[7].World Health Organization(WHO)

[8].mental

[9].mental health

[10].Huebner. S, Suldo. S , Smith. L & McKnight. C

[11].affective component

[12].cognitive component

[13].Bridges. L, Margie. N&  Zaff. J

[14].Haybron. D

[15].Malkoc. A

[16].Erich Fromm

[17].Oskamp. S

[18].Cummins. R & Nistico. H

[19]. Rode. J, Arthaul-Day. M, Mooney. C, Near. J, Baldwin. T, Bommer. W & Rubin. R

[20]. Funk. B, Hubner. S & valios. R

[21]. Filsinge. E & Thoma. S

برچسب ها : فصل دوم پايان نامه با موضوع رضايت از زندگي , فصل دوم پايان نامه با موضوع رضايت از زندگي

فصل دوم پايان نامه در مورداشتغال مادر

فصل دوم پايان نامه در مورداشتغال مادر

فصل دوم پايان نامه در مورد اشتغال مادر

در  43 صفحه ورد قابل ويرايش با فرمت doc

توضيحات: فصل دوم پايان نامه كارشناسي ارشد (پيشينه و مباني نظري پژوهش)

همراه با منبع نويسي درون متني به شيوه APA جهت استفاده فصل دو پايان نامه

توضيحات نظري كامل در مورد متغير

پيشينه داخلي و خارجي در مورد متغير مربوطه و متغيرهاي مشابه

رفرنس نويسي و پاورقي دقيق و مناسب

منبع :    انگليسي وفارسي دارد (به شيوه APA)

نوع فايل:     WORD و قابل ويرايش با فرمت doc

قسمتي از متن مباني نظري و پيشينه

چارچوب نظري پايان نامه روانشناسي با موضوع اشتغال مادر

اشتغال مادر:

(به نقل از حدادي وهمكاران،2007)در چارچوب مدل هاي نظري نقش در غرب دو رويكرد عمده  يكي با ديد مثبت وديگري با ديدگاهي منفي  به مسئلة رابطه نقش اشتغال و سلامت در مورد زنان پرداخته است كه در اين جا به اختصار به  هر يك از دو ديدگاه اشاره مي شود.در چارچوب رويكرد منفي، گذشته از نظريه پارسونز  در مورد تفكيك كاركردي نقش زنان و مردان و تأكيد وي بر لزوم عدم اشتغال زنان خانه دار، مي توان از فرضيه هاي تكثرنقش، تضاد نقش، فشار بار اضافي نقش، فرضيه كم يابي و فرضيه فشار نقش نام برد .هريك از اين فرضيه ها به نوعي حكايت از اين دارند كه زناني كه به كار در ازاي دستمزد مي پردازند، بيش تر احتمال دارد به دلايلي چون حجم بيش تر كار، افزايش انتظارات ومسئوليت هاي بيش تر و استرس ناشي از ايفاي چند نقش توأمان، از نظر سلامت دروضعيت نامطلوب تري نسبت به زناني كه صرفاً به نقش هاي سنتي همسري و مادري مي پردازند، قرار گيرند . در مقابل، در چارچوب مد ل هاي رويكرد مثبت، به فرضية اعتلاي نقش، نظرية بسط نقش و فرضية تجمع نقش مي توان استناد نمودكه طي آن نقش اشتغال كه به عنوان نقش جديدي به نقش هاي سنتي زنان اضافه شده، به عنوان يك امر مثبت و پرفايده در نظر گرفته مي شود. در اينجا مكانيزم تأثير گذاري مثبت نقش اشتغال از طريق عزت نفس افزايش يافته، درآمد بيشتر، كسب حمايت اجتماعي گسترده تر كه با اشتغال در ازاي درآمد همبسته است.در جهت ارتقاي سلامت زنان مورد تأكي مي گيرد.آربر[1](1991) يادآور مي شود كه كه اشتغال به كار زنان مي بايست هم به عنوان نقشي ديگر و هم به عنوان متغيري ساختاري در نظر گرفت. اشتغال  به عنوان نقشي اضافه شده مي تواند در بر دارنده تعهدات و مسئوليت هاي بيش تر باشد، اما از سويي ديگر، زنان باجايگاهي كه در بازار كار احراز مي كنند، پاداش مي گيرند و اين امر حكايت بيش ترآن ها رابر منابع مالي در پي دارد و به آن ها اين فرصت را اعطا مي كند كه بتوانند به نحومثبتي برشرايط زندگي خودوخانوادة خود تأثيرگذار باشند(آربر،1991).بنابراين اشتغال مادر مشروط بر اين كه نيازهاي جسمي ورواني كودك رسيدگي شود،مانعي براي تحول كودك محسوب نمي شود. كودكان مادران شاغل درمقايسه با كودكان مادران خانه دار، غالباً از سازگاري شخصيتي  اجتماعي بهتري در مدرسه برخوردارند. در مورد مفهوم جنسيت عقايد معقولانه تري دارند و درمورد فعاليتهاي زن و مرد عقايد قالبي كمتر دارند(هافمن،1989). گيل وروبرتز (1996) در پزوهشي ارتباط بين اشتغال مادر وپيشرفت تحصيلي و سازگاري تحصيلي را بررسي نمودهاند، نتايج پژوهش آنها اين بود كه وضعيت اشتغال مادر به تنهايي اثر متفاوتي بر رشد كودكان ندارد، درعوض اشتغال مادر با رشد كودكان از طريق متغيرهاي ميانجي يا واسطه اي مرتبط  است.

پژوهشهاي انجام شد در ايران :

سيف ( 1372 ) سلامت و عدم سلامت روان را به مقد ار زيادي ناشي از تجارب موفق وناموفق دانش آموزان در دوران تحصيلي مي داند. حناني ( 1383،به نقل پور افكار،1391 ) در پژوهشي با عنوان بررسي رابطه عملكرد خانواده و سلامت عمومي فرزندان انجام دادند. نتايج نشان داد كه بين عملكرد خانواده به طور كلي و سلامت عمومي دانش آموزان رابطه معني داري وجود دارد . از ميان متغيرهاي عملكرد خانواده ، بين ميزان همبستگي خانواده و سلامت عمومي دانش آموزان رابطه مثبت و معني داري به دست مي آمد. كافي(1383)توجه و اهميت والدين به پيشرفت تحصيلي فرزندان ممكن است در دانش آموزان انگيزه قوي براي يادگيري ايجاد كند.شعاري نژاد(1362 ).اشتغال مادر وعدم حضور تمام وقت وي در خانواده جزء ممترين عوامل موثر در سازگاري كودكند .     

حيدرنيا ( 1383 ) در پژوهشي تحت عنوان مقايسه سلامت روان و عزت نفس پسران تحت حضانت پدر، وپسران تحت حضانت مادر، و پسران خانواده هاي عادي از پرسشنامه سلامت عمومي گلدبرگ و عزت نفس كوپر اسميت استفاده كرد. نتايج به دست آمده نشان داد عزت نفس و سلامت عمومي خانواده هاي عادي بالاتر از پسران خانواده هاي طلاق (تحت حضانت مادر يا پدر) است. سلامت روان پسران تحت حضانت مادر بالاتر از پسران تحت حضانت پدربود كه در دو خرده مقياس علائم جسماني و اضطراب و ب يخوابي نيز نسبت به كودكان تحت حضانت پدر نمره بالاتري را كسب كردند.

[1]Arber

بيابانگرد(1386)در پژوهش بيابانگرد در خصوص آثار اشتغال مادر بر رشد اجتماعي وپيشرفت تحصيلي كودكان نمونه ديگري از تحقيقات انجام شده در ايران است كه در تهران انجام پذيرفته است. اين تحقيق از يك نمونه يك صد نفري ازدانش آموزان مختلف دوره سوم ابتدايي كه مادران شاغل و خانه دار داشتند و به گونه اي تصادفي انتخاب شدند و رشد اجتماعي كودكاني كه مادران شاغل داشتند به طور معناداري بالاتر از كودكاني كه داراي مادران خانه دار بوده است.. شعيري(1383) در پژوهشي نشان داد كه سلامت رواني همبستگي مثبت و معناداري با پيشرفت تحصيلي دارد به طوري كه هرقدر دانش آموزان از سلامت رواني بالاتري برخوردار باشند. پيشرفت تحصيلي بالا تري خواهند داشت.وردي در پژوهشي نشان داد كه كمال گرايي با سلامت رواني رابطه ي منفي دارد، اما با عملكرد تحصيلي رابطه اي ندارد. شهيري در پژوهشي نشان داد كه سلامت رواني همبستگي مثبت و معناداري با پيشرفت تحصيلي دارد به طوري كه هرقدر دانش آموزان از سلامت رواني بالاتري برخوردار باشند، پيشرفت تحصيلي بالاتري نيز خواهند داشت.

محبي (1377، به نقل آزاد1391) در تحقيقي ديگر پيرامون « سواد والدين و عمل كرد تحصيلي دانش آموزان كلاس پنجم ابتدايي منطقه ي چهار كرج » به اين نتيجه رسيده است كه بين عملكرد دانش آموزاني كه داراي والديني باسواد هستند و دانش آموزاني كه والدين بي سواد دارند تفاوت معناداري وجود دارد،به اين معنا كه سواد والدين درپيشرفت تحصيلي فرزندان اثرات مثبتي دارد.امين خندقي ،  پاك مهر(1390)يافته هاي اين پژوهش درزمينهي بررسي تفاوت سلامت روان بين دختران و پسران، حاكي از آن بود كه دختران نسبت به پسران از سلامت روان بالاتري برخوردارند( 05/.>p( ميانگين نمرات سلامت روان در پسران 92/26 ودر دختران 88/21 به دست آمد.نجاتي(1389) اگرچه زنان شاغل، به خصوص در شغل‌هاي خاصي مانند معلمي و پرستاري، به دليل نقشهاي متفاوتي كه بايد بر عهده گيرند، ميزان تنيدگي بيشتري را متحمل مي‌شوند و رشد و تحول روان‌شناختي كودكانشان مستقيماً با سلامت آنان ارتباط دارد، ولي نمي‌توان گفت كه شغل مادر لزوماً بر سلامت روانشناختي كودك اثر منفي مي‌گذارد. اما در صورتي‌كه اشتغال فشارهاي زيادي بر برنامه‌ريزي مادر وارد كند، كودك او در معرض خطر تربيت ناكارآمد قرار مي‌گيرد. ساعات زياد كاركردن و وقت كمي را با كودك گذراندن با رشد ناسازگاري درآنان ارتباط دارد. درحاليكه اشتغال نيمه وقت مادربه دليل نقش مثبت آن بر بهداشت رواني زنان به حال كودكان در هرسني مفيد واقع مي‌شود.احمدي و تقوي (1382)اشتغال مادران براي فرزندان دوره ابتدايي سازگاري اجتماعي و پيشرفت تحصيلي بيشتري به همراه دارد و چنانچه اشتغال همراه با رضايت خاطر از انجام شغل باشد اثرات مثبت و مطلوبي بر فرزندان به جا مي گذارد. عسكري(1390) اشتغال مادران با پيشرفت تحصيلي فرزندان در بين دختران و پسران متفاوت است . به اين صورت كه دختران بيشتر از پسران از داشتن مادر شاغل بهره مي برند . دختران مادران شاغل از پيشرفت و سازگاري اجتماعي  استقلال بيشتري برخوردارند و تمايل بيشتري به اشتغال نشان مي دهد.

2-4-پژوهشهاي  انجام شده در خارج از ايران:

هافمن(1989)دريافت كه مادران شاغل در مقايسه با مادران خانه دار،وقت كمتري را به مراقبت از كودك خود وبچه داري اختصاص مي دهند مدت زماني كه مادران  شاغل فارغ تحصيل از  دانشگاه به مراقبت از فرزندانشان اختصاص مي دهند حدود يك سوم زماني است كه يك مادر خانه دار صرف اين كار مي كند همچنين مادران شاغل وقت كمتري را به تماشاي تلويزيون مي گذرانند؛يا مي خوابيدند.

هاروي[1] (1999)در تحقيقي طولي با عنوان تأثيرهاي كوتاه مدت و بلندمدت اشتغال والدين بر كودكان به اين نتيجه رسيده است كه اشتغال والدين حداقل تأثير را در تأخير عملكردهاي كودكان دارد. دليل اصلي نگراني واضطراب مادراني كه خانه داري يا اشتغال رابراي خود انتخاب نموده اند ممكن است اين باشد كه آنها نيازدارند تا جايي كه امكان دارد براي فرزندانشان وقت صرف كنند. اگرچه گالينسكي[2] چنين گزارش ميكند كه فقط 10 %از كودكان مي خواستند وقت بيشتري رابا مادرانشان صرف كنند.كودكان داراي مادرخانه دارمادرانشان راحمايت كننده ترازكودكان مادرشاغل نمي ديدند(نقل از كپلان،2000)فاي[3] و هافمن و ولاديس[4] (۱۹۶۳)با استفاده از پژوهش ديگر دركتاب مادران شاغل در آمريكا مي نويسند: تحقيقات نشان مي دهد كه مادراني كه شاغل هستند با توجه به در آمدي كه به دست مي آورند وبه همسر خود در تهيه ي هزينه هاي زندگي كمك مي كندتنش در خانواده را كاهش مي دهند و همچنين در بالا بردن سطح استاندارد خانواده موثر هستند.(به نقل موسوي،1390)

هاگمن[5] (1994 ) تحقيقي در زمينة وضوح و گرمي ارتباط  دارد. هاگمن والدين  فرزندان و پيشرفت تحصيلي و عملكرد روان شناختي كودكان خانواده هاي آفريقايي  آمريكايي انجام داد وهمبستگي معنا داري ميان ارتباط خوب والدين با فرزندان وپيشرفت تحصيلي و شايستگي كلي آنها نشان داد.

.آكوروگلو ؛والبرگ [6](1979) ضريب همبستگي بين اندازه هاي انگيزش و پيشرفت تحصيلي حاصل از پژوهش هاي انجام شده را در مورد 637000 دانش آموز كلاس اول تا كلاس 12 بررسي كردند و نشان دادند كه ميانگين ضرايب همبستگي موجود برابر 0/34+ است. اين نتيجه بيانگر آن است كه بين دو متغير، رابطه مثبت و مستقيم وجود دارد. يعني با افزايش انگيزش دانش آموز، ميزان پيشرفت تحصيلي بالا خواهد رفت (به نقل حسيني طباطبايي،قديمي مقدم،1386).

[1]Harvey

[2] Galineskt

[3]Fi

[4]Vladys

[5]Hagman

[6]Kvrvglv and Wahlberg

برچسب ها : فصل دوم پايان نامه در مورداشتغال مادر , فصل دوم پايان نامه در مورداشتغال مادر

فصل دوم پايان نامه با موضوع سلامت

فصل دوم پايان نامه با موضوع سلامت

فصل دوم پايان نامه با موضوع سلامت

در 52  صفحه ورد قابل ويرايش با فرمت doc

توضيحات: فصل دوم پايان نامه كارشناسي ارشد (پيشينه و مباني نظري پژوهش)

همراه با منبع نويسي درون متني به شيوه APA جهت استفاده فصل دو پايان نامه

توضيحات نظري كامل در مورد متغير

پيشينه داخلي و خارجي در مورد متغير مربوطه و متغيرهاي مشابه

رفرنس نويسي و پاورقي دقيق و مناسب

منبع :    انگليسي وفارسي دارد (به شيوه APA)

نوع فايل:     WORD و قابل ويرايش با فرمت doc

قسمتي از متن مباني نظري و پيشينه

چارچوب نظري پايان نامه روانشناسي با موضوع سلامت

سلامت
سلامتي به عنوان يك حق بشري ويك هدف اجتماعي در جهان شناخته و براي ارضاي نيازهاي اساسي و بهبود كيفيت زندگي انسان حياتي است . انسان براي يك زندگي موفقيت آميز نيازمند برخورداري از آرامش، سلامت وكارآمدي درابعاد زيستي ، رواني – اجتماعي مي باشد. سلامتي بخش اصلي يك زندگي با طراوت است و مدارس نقش مهمي در آگاه ساختن كودكان و نوجوانان پيرامون مهارتهاي زندگي است. سلامت كيفيتي از زندگي است كه تعريف آن مشكل واندازه گيري واقعي آن تقريباً غيرممكن است . متخصصان تعاريف متعددي از اين مفهوم  ارائه داده اند اما تقريبا همه تعاريف موضوع مشتركي دارند و آن مسئوليت در قبال خود وانتخاب سبك زندگي سالم است .
معمولترين تعريف سلامت در نظام نامه سازمان بهداشت جهاني به شرح زير صورت گرفته است، "سلامت حالت كامل آرامش و كاميابي زيستي ، رواني و اجتماعي است وصرف فقدان بيماري يا معلوليت (ناتواني)، سلامت نيست " از نظر داوني   و همكارانش (1996) اين تعريف جنبه هاي مثبت و منفي دارد . به اعتقاد آنها ، در قسمت او از اين تعريف، سلامت درعبارت بيان شده يعني حضور يك كيفيت مثبت و خوب بودن . در قسمت دوم تعريف ، سلامت از ديدگاه منفي در نظر گرفته شده است چرا كه كلمات فقدان بيماري يا ناتواني را بكار برده است و كلماتي كه مفهوم منفي به همراه دارند" .اين تعريف با در نظر گرفتن هر دو جنبه ، اين مطلب را القا مي كند كه سلامت واقعي شامل پيشگيري از بيمار شدن سلامت واقعي شامل پيشگيري از بيمار شدن (مانند ناخوشي ، آسيب وبيماري) است وهم ارتقاي سلامت مثبت را در بر مي گيرد (كريستين ،2000،ترجمه سهرابي،1380).
بنيارد  (1996) تعريف سلامت بر مبناي حالت كامل صحت و آسايش زيستي ،رواني و اجتماعي را مورد انتقاد فرار داده و اظهار مي دارد كه رسيدن به آن حالت در عمل خيلي مشكل است . از سوي ديگر اين تعريف از عوامل گسترده اجتماعي ، اقتصادي و سياسي كه ممكن است در اين حالت سهيم باشند ، غفلت كرده است )جليليان،1392).
ادلين  وهمكاران1999،كاكي،1386) سلامت را يك روش كنش وري وحدت يافته مي دانند كه فرد طيف تعادل وجهت هدفمند را با محيط يعني جتيي كه در آن كنش وري خود را آشكار مي سازد نگه مي دارد.
 سلامت هميشه در طول تاريخ بشر را به خود مشغول كرده است تدوين برنامه هاي تربيتي و بهداشتي براي حفظ سلامتي و مطالعه، پيشگيري و درمان بيماري ها نمونه اي از اين اقدامات بشري است(وليزاده،1391).

  2-2-1 -الگوي سلامت
دانشمندان در تعريف سلامت سه الگو را برگزيده اند :
2-2-1-1- الگوي پزشكي
عقيده الگوي پزشكي اين است كه سلامت يعني فقدان يك يا چند مورد از موارد مرگ،بيماري وناتواني، بنابراين اگر فرد بيمار يا اينكه در حال مرگ نباشد در هر حالتي كه باشد سلامت است. معتقدان اين الگو عمدتاً بر زيست شناسي بيماري تأكيد دارند و تمايل دارند كه حالت بدن وكاركرد دستگاهها و اندام مختلف بدن بر سلامت تأثير دارد ودر سالم بودن آن‌ها فرد سالم است. و حالت بيماري‌ها را بع عوامل بدني مربوط مي دانند. در اين الگو به مشكلات اجتماعي و اقتصادي و ديگر مشكلاتي كه بر سلامت تأثيرمي گذارد، اهميتي داده نمي شود وسلامت، از طريق معالجه ودرمان بيماري يا توان بخشي آن قسمت آسيب ديده، بدست مي آيد. اين الگو به دليل تأكيد بر زيست شناسي محدوديت‌هايي دارد كه با اين محدوديت‌ها قادر به ايجاد وسلامت كلي و همچنين سبك زندگي سالم نيست ونمي تواند در اين راه موفق باشد(شهيدي وحمديه،1381).

2-2-1-2- الگوي محيطي  
اين الگودرباره‌ي خطرات وصدماتي كه محيط به سلامت انسان وارد مي‌ كند بحث مي نمايد. در اين الگوسازگاري فرد با محيط به هنگام تغييرشرايط تعريف شده است. اين الگوبرخلاف الگوي زيستي به عوامل محيطي وتأثيرات وضعيت اقتصادي واجتماعي وآموزش نيز توجه دارد و اين عوامل را به سلامت انسان تأثير گذار مي داند وبه طور كلي مي توان گفت كه بر وضعيت‌ها وشرايط خارج از فرد كه بر سلامت او تأثير مي گذارند تمركز دارد. براساس اين الگو بيماري يا عدم بيماري به معناي ناسازگاري يا سازگاري انسان با تغييرات محيطي و تعاملات محيطي است(همان منبع).
2-2-1-3- الگوي كلي نگري
اين الگو بر اساس كليت شخص نه بر اساس بيماري يا عدم بيماري، سلامت را مي سنجد. مي توان گفت مجموعه اي از هردوالگو ذكر شده پيشين است.

....

برچسب ها : فصل دوم پايان نامه با موضوع سلامت , فصل دوم پايان نامه با موضوع سلامت , پيشينه پژوهش , مباني نظري , مباني نظري پژوهش

فصل دوم پايان نامه وضعيت رواني

فصل دوم پايان نامه وضعيت رواني

فصل دوم پايان نامه وضعيت رواني

در  64 صفحه ورد قابل ويرايش با فرمت doc

توضيحات: فصل دوم پايان نامه كارشناسي ارشد (پيشينه و مباني نظري پژوهش)

همراه با منبع نويسي درون متني به شيوه APA جهت استفاده فصل دو پايان نامه

توضيحات نظري كامل در مورد متغير

پيشينه داخلي و خارجي در مورد متغير مربوطه و متغيرهاي مشابه

رفرنس نويسي و پاورقي دقيق و مناسب

منبع :    انگليسي وفارسي دارد (به شيوه APA)

نوع فايل:     WORD و قابل ويرايش با فرمت doc

قسمتي از متن مباني نظري و پيشينه

چارچوب نظري پايان نامه روانشناسي با موضوع وضعيت رواني

تعاريف سلامت روان

تأمين سلامتي اقشار مختلف جامعه يكي از مهمترين مسائل اساسي هر كشوري است كه مي بايد آن را از سه ديدگاه جسمي، رواني و اجتماعي مورد توجه قرار داد. طبق آمارهاي منتشر شده از طرف سازمان جهاني بهداشت(WHO) حداقل 52 ميليون نفر از مردم جهان در سنين مختلف از بيماري هاي شديد رواني همچون اسكيزوفرنيا، 150 ميليون نفر اختلالات خفيف رواني، 120 ميليون نفر از عقب ماندگي ذهني، 50 ميليون نفر از صرع و 30 ميليون نفر از ابتلا به دمانس رنج مي برند و طبق همين گزارشات ميزان شيوع اختلالات رواني در كشورهاي در حال توسعه رو به افزايش است. در حالي كه در برنامه ريزي هاي توسعه اجتماعي و اقتصادي اين كشورها، پايين ترين اولويت به آنها داده مي شود(جديدي، 1389).

پروفسور آراسته معيار ايده آل در سلامت رواني را تكامل رواني مي داند و انسان كامل را انسان ايده آل مي داند و معتقد است كه انسان كامل فردي است كه وحدت عمل و نظر دارد و نيروهاي دروني را با هم هماهنگ كرده و از لحاظ بيروني نفعش با نفع خود يكنواخت باشد (كاپلان سادوك، 1998؛ ترجمه پورافكاري، 1369).

از سوي ديگر فرويد سلامتي را يك افسانه ايده آل مي داند. كورت اسلر[1] معتقد است كه نمي توان بهنجاري را به دست آورد چرا كه فرد سالم بايستي به طور كامل از خودش، افكارش و از احساساتش آگاه باشد. ملاني كلاين[2] بر اين اعتقاد است كه بهنجاري با منش قوي مشخص مي شود و توانايي كنار آمدن با هيجانات متعارض، قابليت تجربه لذت بردن، تعارض و توانايي عشق ورزيدن. اتورانك بهنجاري را توانايي عشق ورزيدن بدون ترس، گناه و اضطراب و همچنين مسئوليت پذيري براي اعمال مشخص خود فرد مي داند. اريك اريكسون بهنجاري را توانايي غلبه بر دوره هاي زندگي مي داند، اعتماد در مقابل بي اعتمادي، خودمختاري در مقابل شرم و شك، ابتكار در برابر احساس گناه، جديت در مقابل حقارت، هويت در مقابل سر در گمي نقش، صميميت در مقابل خود مشغولي و انزوا، مولد بودن در برابر بي حاصلي و مرحله انسجام و كمال در مقابل يأس و انزوا مي داند(گنجي، 1376).

سلامت روان از نظر ميلاني فر(1373) عبارت است از اينكه فرد چه احساسي نسبت به خود دنياي اطراف، محل زندگي، اطرافيان مخصوصاً ‌با توجه به مسئوليتي كه در مقابل ديگران دارد. چگونگي سازش وي با در آمد خود و تفاوت موقعيت مكاني و زماني خويشتن(ابراهيم پور، 1390).

علم سلامت روان شاخه‌اي از علم بهداشت است كه با پيشگيري از اختلال هاي رواني و حفظ شيوه هاي بهينه زندگي و بهداشت عاطفي سروكار دارد. علم سلامت روان فرايند هميشگي است كه از بدو تولد تا هنگام مرگ ادامه مي‌يابد اين علم با چهار هدف شكوفايي توان بالقوه، شادكامي، رشد و تحولي هماهنگ، و زندگي مؤثر و كارآمد سعي مي‌كند از طريق آموزش به كاركنان بهداشت رواني، پيشگيري، درمان اختلال هاي رواني و حفظ و تداوم بهداشت رواني در اشخاص سالم شرايطي ايجاد كند كه شهروندان جامعه بتوانند در خانه، مدرسه، جامعه، محيط هاي كاري و نهايتاً با خويش سازگار شوند (حسن شاهي، 1386).

در اساسنامه سازمان بهداشت مصوب سال 1948 آمده است: «سلامت عبارت است از رفاه كامل جسمي، رواني و اجتماعي و نه فقط نبودن بيماري و ناتواني» (اميريان، 1380).

سلامت روان عبارت از رفتار موزون و هماهنگ با جامعه، شناخت و پذيرش واقعيتهاي اجتماعي و قدرت سازگاري با آنها، ارضاء نيازهاي خويشتن به طور متعاون و شكوفايي استعدادهاي فطري خويش مي باشد (حاجي آقاجاني و اسدي نوقابي؛ 1378: 16).

2-3-2- تاريخچه بهداشت رواني

در طي دهه هاي گذشته، حرفه مشاوره بهداشت رواني به سرعت رشد يافته است. دليل اين مدعا اين است كه انجمن مشاوران بهداشت رواني آمريكا كه در سال 1976 با 50 عضو به وجود آمده هم اكنون بيش از 1000 عضو دارد (شاملو، 1381: 13) .

پيدا كردن شروع و آغاز هر نهضتي به خصوص نهضت هاي اصلاحي و علمي به علت داشتن منابع گوناگون و چند جانبه مسئله مشكلي است. در حقيقت روانپزشكي را مي توان قديمي ترين حرفه و تازه ترين علم به شمار آورد. چون بيماري هاي رواني از قديم وجود داشته و بقراط در 1377تا460 سال قبل از ميلاد عقيده داشت كه بيماران رواني را مانند بيماران جسمي درمان كرد. تازه ترين علم براي اينكه تقريباً از 1930 بعد از تشكيل اولين كنگره بين المللي بهداشت رواني بود كه روانپزشكي به صورت جزئي از علوم پزشكي شد و سازمانهاي روانپزشكي و مراكز پيشگيري در كشورهاي مترقي يكي بعد از ديگري فعاليت خود را شروع كردند، از فعاليتهاي اين سازمان در جنگ جهاني دوم عملا كاسته شد كه تا اواخر قرن 18 و اوايل قرن 19 نام سه نفر بايد در سر لوحه پيش تازان و رهبران درمان اخلاقي و انساني كه عبارتند از: فيليپ پينل از فرانسه، ويليام تيوك از انگلستان و ون سنزو يكاروگي از ايتاليا قرار مي گيرد (كريم پور، 1389) .

در سال 1959 قانون رواني انگلستان از مجلسين آن كشور گذشت و وزارت بهداري و تأمين اجتماعي عهده دار مسئوليت درمان و نگهداري بيماران رواني در آن كشور شد. در سال 1960 به دستور پرزيدنت كندي رياست جمهور وقت آمريكا قوانيني جديد براي بهداشت رواني وضع شد و دولت عهده دار مسئوليت هاي سنگيني براي اين گونه بيماران شد. در سال 1963 قانون مراكز جامع روانپزشكي در آمريكا به تصويب رسيد و تحت اين قانون مراكز جامع منطقه اي مسئول 75 تا 200 هزار نفر از ساكنين همان منطقه براي بيماران رواني شد (ابراهيم پور، 1390).

2-3-3- تعاريفي چند از بهداشت رواني

در خصوص تعاريف بهداشت رواني، مكتب زيست گرايي كه اساس روان پزشكي را تشكيل مي دهد، معتقد است بهداشت رواني زماني وجود خواهد داشت كه بافت ها و اندام هاي بدن به طور سالم كار كنند و هر نوع اختلال در دستگاه عصبي و در فرآيند شيميايي بدن، اختلال رواني به همراه خواهد آورد. مكتب روانكاوي معتقد است كه بهداشت رواني يعني، كنش متقابل موزون بين سه عنصر مختلف شخصيت: نهاد ،من و من برتر. بدين صورت كه من بايد بتواند بين تعارض هاي نهاد من و برتر تعادل به وجود آورد. مكتب رفتارگرايي، در تعريف بهداشت رواني، بر سازگاري فرد با محيط تأكيد دارد. اين مكتب معتقد است كه رفتار ناسالم نيز، مثل ساير رفتارها، در اثر تقويت آموخته مي شود. بنابراين، بهداشت رواني نيز رفتاري است كه آموخته مي شود. مكتب انسانگرايي معتقد است كه بهداشت رواني، يعني ارضاي نيازهاي سطوح پايين و رسيدن به سطح خودشكوفايي. هر عاملي كه فرد را در سطح اختلال رفتاري به وجود خواهد آورد(جديدي، 1389).

تعريف كينزبرگ در مورد بهداشت رواني عبارتست از: تسلط و مهارت در ارتباط صحيح محيط بخصوص در سه فضاي مهم زندگي، عشق، كار، تفريح (سالاري، 1392).

لونيسون و همكارانش در 1962 سلامتي رواني را اينطور تعريف كرده اند: سلامت روان عبارتست از اينكه فرد چه احساسي نسبت به خود، دنياي اطراف، محل زندگي، اطرافيان مخصوصاً با توجه به مسئوليتي كه در مقابل ديگران دارد، چگونگي سازش وي با در آمد خود و شناخت موقعيت مكاني و زماني خويش(كريم پور، 1390).

بهداشت رواني به معناي سلامت فكر مي باشد و منظور از نشان دادن وضع مثبت و سلامت رواني است كه خود مي تتواند نسبت به ايجاد سيستم با ارزشي در مورد ايجاد تحرك و پيشرفت و تكامل در حد فردي و ملي و بين المللي كمك نمايد، زيرا وقتي سلامت رواني شناخته شد نسبت به دست يابي آن اقدام مي شود و راه براي تكامل فردي و اجتماعي باز مي گردد (عباسي،1380).

هارتمن تعادل رواني را به اين ترتيب تعريف مي كند كه من بتواند تطابقي بين نهاد و فرامن ايجاد كند و خواسته هاي آنها را نفي يا طرد نمي نمايد. او قبلاً (1939) انعطاف پذيري من كلي، و (1954) نظريه جاهودا را تاييد كرد و تعادل بين سطوح آگاهي، نيمه آگاهي و ناخودآگاهي شخصيت را به عنوان سلامت فكر تعريف و توصيف نمود. او چنين تعادلي را ناشي از انعطاف پذيري من، مي دانست به اين ترتيب حالت انعطاف پذيري در فرد ملاكي براي طبيعي بودن يا سلامت فكر خواهد بود (عباسي، 1380).

[1] Kurt Eissler

[2] Melanie Klein

2-3-13- مفهوم سلامت روان در نظريه هاي شناختي

1- نظريه جورج كلي: جورج كلي[1] ( 1905 ـ 1966 ) يكي از نخستين روان شناسان شخصيت بود كه براي فرايندهاي شناختي نقشي محوري در كاركردهاي فرد قائل شد. در حالي كه دل مشغولي روانشناسان انسانگرا احساس فرد از خودش و ارزش شخصي اوست. در نظريه كلي كه نظريه تعبير شخصي خوانده مي شود، رهيافتي شناختي به پديدار شناسي انسان اتخاذ شده است. اعتراض كلي به روان شناسان شخصيت اين بود كه نوعاً فرد بر اساس ابعادي خود ساخته مقوله بندي مي كنند؛ حال آنكه به نظر او هدف بايد كشف آن ابعادي باشد كه فرد خود براي تفسير يا تعبير خود و محيط اجتماعيش به كار مي برد. اين ابعاد همان تعبيرهاي شخصي خود فرد است كه واحد هاي اساسي تحليل فرد را در نظريه كلي تشكيل مي دهد.به عقيده كلي طبيعت درهم تنييده زندگي پيشرفته و جديد انسان منشاء فشار رواني است. انسانها با همديگر در زندگي جديد روابط اجتماعي پيچيده اي دارندو به همديگر وابستگي دارند . اما گاهي وابستگي متقابل آنها درهم شكسته مي شود. بنظر وي وابستگي اجتناب ناپذير است و پيدايش آن امري منطقي است. وابستگي افراد روان نژند بصورت درست و صحيح نيست يا بيش از حد وابسته مي شوند يا اينكه به نيازهاي ديگران توجهي نمي كنند. اضطراب وقتي ايجاد مي شود كه فرد چيزي بر خلاف تجارب قبلي خود ادراك مي كند. بنظر كلي اضطراب محرك با اهميت براي سازماندهي مجدد سازهاي شخصي است. افراد روان نژند تجارب اجتماعي خودشان را به صورت نادرست تفسير مي كنند(ساپينگتون، ترجمه حسين شاهي برواتي، 1384).

افراد سالم خواهان ارزيابي سازه هاي مشخصي خود هستند و درستي نوع تعامل خود را با ديگران آزمايش مي كنند. اين افراد پيش بيني هاي نشأت گرفته از سازه هاي خود را آزمايش مي نمايند. دوم اينكه افراد سالم قادر به تغير سازهاي شخصي خود هستند. سومين ويژگي سلامت روان شناختي از ديدگاه كلي، ميل به گسترش وسعت ميدان ديد و حيطه تحت پوشش نظام سازه اي سازمان شخصي است. به عبارت ديگر اين افراد پذيراي امكانات و استعدادهاي رشد فردي هستند. آخرين ويژگي سلامت روان شناختي فرد رشد و توسعه مطلوب گنجينه نقش است. فردي سلامت روان شناختي دارد كه بتواند نقشهاي اجتماعي زيادي را ايفا كند و ديدگاه هاي بازيگران رويارويش را نيز درك نمايد. نظريه شخصيت يكي تصويري خوش بينانه و حتي تملق آميز از ماهيت انسان ارايه مي كند. يكي با انسان ها به عنوان موجوداتي، عقلاني رفتار مي كند. ما نه تنها قادر يم سازه هاي خود را كه از طريق آنها به جهان مي نگريم شكل دهيم، بلكه قادريم شيوه منحصر به فرد رويكرد خود را به واقعيت فرمول بندي كنيم. به گفته كلي ما رقم زننده سرنوشت خويش هستيم نه قرباني آن. فرويد و كلي در مورد سلامت روان شناختي دو اختلاف دارند. ديدگاه فرويد تاريخ نگراست و به نظر او عواطف ناخود آگاه ورويدادهاي گذشته فرد كه در حال حاضر فعال هستند، علت روان نژندي هستند. اما در ديدگاه كلي، گر چه تاريخ نگري وجوددارد، اما چون فرد مي تواند در شيوه تفسير خود از جهان تجديد نظر نمايد پس قرباني بيوگرافي گذشته اش نيست. دوم بنظر فرويد علايم بيمار را فقط روانكاو مي تواند به بهترين شكل تفسير نمايد در حالي كه به نظر كلي تفسير مطلوب و نهايي توسط بيمار انجام مي شود نه درمانگر و درمانگر در فرايند درمان فقط يك راهنماي صرف است(ابراهيم پور، 1390).

2- نظريه آلبرت اليس: اليس[2] در پيدايش بيماري عاطفي يا سلامت روان شناختي هر سه عامل « فيزولوژيكي، اجتماعي و روان شناختي» را مورد توجه فرار مي دهد. اليس از لحاظ گرايشهاي انساني تا حدود زيادي با تائو و مازلو شباهت دارد. بنظر وي عدم سلامت رواني انسان از تمايلات ذاتي و نامطلوب هر انساني براي نياز مفرط به برتري از ديگران و همه فن حرف شدن، توسل به عقايد احمقانه و بدبنياد، پرداختن به تفكرات آرزومندانه و توقع خوشرفتاري و خوبي مداوم از ديگران، محكوميت خويشتن و تمايلات عميق به زودرنجي و آشفتگي ناشي  مي شود (شعاري نژاد، 1368).

بطور خلاصه ويژگي هاي سلامت روان شناختي از ديدگاه اليس عبارتند از:

عشق ورزيدن به ديگران و جوياي محبت آنان شدن، اما فرد سالم در جستن محبت ديگران افراط  نمي كند.

انجام دادن كار به خاطرنفس كار نه به خاطر ديگران

نداشتن معيار مطلق براي درست يا غلط و خيرو شر.

طبيعي بودن ناكام شدن، و در صورت عدم توانايي مقابله با ناكامي، انسان الم آن را مي پذيرد.

نسبت ندادن شكست ها به عوامل بيروني

عدم ترس شديد از خطرهاي بالقوه

تلاش بركسب استقلال و مسئوليت و عدم روگرداني از كمك هاي ديگران در صورت لزوم

انجام وظايف محوله از خصوصيات انسان سالم است.

فرد سالم بيش از آنكه به گذشته فكر كند به حال و وضعيت موجود يعني « اينجا و اكنون » توجه دارد.

كمك كردن به ديگران نه نگراني در مورد مشكلات ديگران، و در صورت عدم توفيق كمك به ديگران وضعيت آنها و مشكل آنان را مي پذيرد.

فرد سالم براي هر مشكل راه حلهايي مختلفي را در نظر مي گيردو سعي دارد كه بهترين راه حل در حد توانش انتخاب كند.

فرد سالم در نگرش ها و رفتارش « الزام و اجبار » ندارد و مي تواند خودش را از قيد و بند رها نمايد و در جهت سلامت نفس حركت كند (سالاري، 1392).

[1] George Kell

[2] Albert Ellis

برچسب ها : فصل دوم پايان نامه وضعيت رواني , فصل دوم پايان نامه وضعيت رواني

فصل دوم پايان نامه در مورد سلامت اجتماعي

فصل دوم پايان نامه در مورد سلامت اجتماعي

فصل دوم پايان نامه در مورد سلامت اجتماعي

در 71  صفحه ورد قابل ويرايش با فرمت doc

توضيحات: فصل دوم پايان نامه كارشناسي ارشد (پيشينه و مباني نظري پژوهش)

همراه با منبع نويسي درون متني به شيوه APA جهت استفاده فصل دو پايان نامه

توضيحات نظري كامل در مورد متغير

پيشينه داخلي و خارجي در مورد متغير مربوطه و متغيرهاي مشابه

رفرنس نويسي و پاورقي دقيق و مناسب

منبع :    انگليسي وفارسي دارد (به شيوه APA)

نوع فايل:     WORD و قابل ويرايش با فرمت doc

قسمتي از متن مباني نظري و پيشينه

چارچوب نظري پايان نامه روانشناسي با موضوع سلامت اجتماعي

سلامت اجتماعي

براي مفهوم «سلامت اجتماعي[1]» مي­توان دو سطح در نظر گرفت. يكي «سطح كلان» كه دربر دارنده­ي شاخص­هاي سلامت جامعه است و در اين معنا سلامت اجتماعي را مي توان معادل «جامعه ي سالم» در نظر گرفت كه در آن شاخص­هايي چون ميزان فقر، آموزش، جرم، آلودگي هاي زيست محيطي، آزادي­هاي مدني و غيره را مي توان براي كل جامعه در نظر گرفت و سطح ديگر، «سطح خرد» است كه به بررسي سلامت اجتماعي فردي با شاخص­هايي چون ميزان ارتباطات و تعاملات فردي، مهارت هاي اجتماعي، سازگاري، انطباق با محيط و غيره مي پردازد. سطح اول به سلامت اجتماعي جامعه و دومي به سلامت اجتماعي افراد نظر دارد.

2-2-1- مفهوم سلامت اجتماعي فردي

مفهوم سلامت اجتماعي، مفهومي است كه در كنار ابعاد جسمي و رواني سلامت، مورد توجه قرار گرفته است. بلوك و برسلو[2] (1971) براي اولين بار در پژوهشي به مفهوم سلامت اجتماعي مي پردازند. آن ها سلامت اجتماعي را با «درجه ي عملكرد اعضاي جامعه» مترادف كرده و شاخص سلامت اجتماعي را ساختند. آن ها تلاش كردند تا با طرح پرسش هاي گوناگون در ابعاد جسمي، رواني، اجتماعي سلامتي فردي، به ميزان فعاليت و عملكرد فرد در جامعه برسند.

اين مفهوم را چند سال بعد دونالد[3] و همكارانش در سال 1978 مطرح كردند و استدلال آن ها اين بود كه سلامت، امري فراتر از گزارش علايم بيماري، ميزان بيماري ها و قابليت هاي كاركردي فرد است. آن ها معتقد بودند كه رفاه و آسايش فردي امري متمايز از سلامت جسمي و رواني است. بر اساس برداشت آن­ها سلامت اجتماعي در حقيقت هم بخشي از اركان وضع سلامت محسوب   مي شود و هم مي­تواند تابعي از آن باشد (به نقل از اميني راراني، 1389).

طبق نظر كييز[4]، حلقه­ي مفقوده در تاريخچه­ي مطالعات مربوط به سلامت، پاسخ به اين سؤال است: آيا ممكن است افراد، كيفيت زندگي و عملكرد شخصي خود را بدون توجه به معيارهاي اجتماعي، ارزيابي كنند؟ كييز در پاسخ به اين سؤال، مفهوم سلامت اجتماعي را به عنوان يكي از ابعاد سلامت مطرح مي­كند. طبق تعريف وي سلامت اجتماعي عبارت است از: ارزيابي و شناخت فرد از چگونگي عملكردش در اجتماع و كيفيت روابطش با افراد ديگر، نزديكان و گروه­هاي اجتماعي كه عضو آن­هاست (كييز، 2004).

لارسن[5] (1996) سلامت اجتماعي را به عنوان ارزيابي فرد از كيفيت روابطش با خانواده، ديگران و گروه­هاي اجتماعي تعريف مي­كند و معتقد است كه مقياس سلامت اجتماعي، بخشي از سلامت فرد را مي سنجد كه نشانگر رضايت يا نارضايتي فرد از زندگي و محيط اجتماعي است و در واقع شامل پاسخ هاي دروني فرد (احساس، تفكر و رفتار) مي­شود.

به طور ضمني، مفهوم سلامت اجتماعي كمتر شبيه به ابعاد جسمي و رواني سلامت است؛ اما در كنار سلامت جسمي و رواني، اين نوع از سلامت نيز يكي از سه ركن اساسي اكثر تعريف هاي سلامتي است. تا حدودي اين بدين دليل است كه سلامت اجتماعي هم به ويژگي هاي جامعه بر مي گردد و هم به خصوصيات افراد. جامعه زماني سالم است كه فرصت و دسترسي برابر براي همه به خدمات و كالاهاي اساسي وجود داشته باشد تا افراد جامعه به عنوان يك شهروند، عملكرد كاملي داشته باشند. نشانگرهاي سلامت جامعه، ممكن است شامل عمل به قانون، برابري در ثروت، مشاركت در تصميم گيري و سطح سرمايه ي اجتماعي باشد. سلامت اجتماعي افراد به سطح رفاه و آسايش در رابطه با چگونگي بودن در كنار ديگران، چگونگي واكنش افراد ديگر با فرد و چگونگي تعامل فرد با نهادهاي اجتماعي و آداب و رسوم اجتماعي اشاره دارد.

مطالعه­ي مربوط به سلامت با استفاده از مدل­هاي زيستي، بيشتر بر وجه خصوصي از سلامت تأكيد دارند؛ ولي افراد در درون ساختارهاي اجتماعي و ارتباطات، قرار دارند و با چالش ها و تكاليف اجتماعي بي شماري رو به رو هستند. كييز (2004) معتقد است بهداشت رواني، كيفيت زندگي و عملكرد شخصي فرد را نمي­توان بدون توجه به معيارهاي اجتماعي، ارزيابي كرد و عملكرد خوب در زندگي چيزي بيش از سلامت رواني، هيجاني و شامل تكاليف و چالش­هاي اجتماعي است.

سلامت هيجاني بيانگر رضايت و عاطفه­ي مثبت فرد در ارتباط با زندگي به معناي كلي (نه فقط زندگي اجتماعي) است. ابعاد سلامت رواني يك بازتاب دروني از سازگاري فرد و ديدگاهش نسبت به زندگي را بيان مي­كند. تنها يكي از 6 بعد سلامت روان (روابط مثبت با ديگران)، بيانگر توانايي برقراري و حفظ روابط صميمي و اطمينان بخش بين فردي است؛ لذا در حالي كه سلامت رواني و هيجاني بيانگر بعد خصوصي و شخصي ارزيابي هاي عملكرد فرد است، سلامت اجتماعي بيشتر به ابعاد اجتماعي و عمومي كه افراد توسط آن عملكردشان را در زندگي ارزيابي مي كنند، توجه دارد. ابعاد سلامت اجتماعي در مقايسه با بهداشت رواني و هيجاني، ممكن است كمتر بيانگر بهداشت رواني فرد باشند؛ اما تعريف كلي سازمان بهداشت آمريكا از بهداشت رواني، شامل ابعاد خاصي از قبيل فعاليت هاي پربار، روابط بالنده و توان انطباق با تغييرات مي شود كه همگي بيانگر ارتباط كامل فرد با اجتماع و زندگي اطرافش است (كييز، 2004).

از نظر تجربي، مفهوم سلامت اجتماعي ريشه در ادبيات جامعه شناسي ناهنجاري و بيگانگي اجتماعي دارد، اما مطابق مدل سلامت، نبود ناهنجاري و بيگانگي اجتماعي، دليلي كافي براي وجود سلامت اجتماعي جامعه نيست. كييز (1998) در يك تحليل عاملي گسترده يك مدل 5 بعدي قابل سنجش از سلامت اجتماعي ارائه داد. طبق اين ابعاد، فرد سالم از نظر اجتماعي زماني عملكرد خوبي دارد كه اجتماع را به صورت يك مجموعه ي معنادار، قابل فهم و داراي نيروهاي بالقوه براي رشد و شكوفايي بداند. احساس كند كه متعلق به گروه هاي اجتماعي است و خود را در اجتماع و پيشرفت آن شريك بداند. محتواي مقياس سلامت اجتماعي، طيف مثبتي از ارزيابي تجارب فرد در جامعه است. اين مقياس جديد با مقياس هاي سلامت اجتماعي بين فردي (مثل پرخاشگري و حمايت اجتماعي) و سطح اجتماعي (مثل فقر و جايگاه اجتماعي) تفاوت دارد.

1. Social Health.

2. Belloc & Breslow.

3. Donald.

1. Keyes, C.

2. Larson, J. S.

نتايج حاصل از پژوهش(گيكا[1] و ولز، a2009 ، b2009) نشان داد كه تعداد زيادي از باورهاي فراشناختي پيش بين فردي اضطراب اجتماعي هستند.

فنون ديگري كه فراآگاهي[2] و نگرش ارزيابانه نسبت به فرايندهاي فكري را ممكن مي سازند در اضطراب اجتماعي مفيد بوده اند. مثلاً ولز و پاپاجورجيو(1998) دريافتند كه بيماران مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعي كاهش بيشتر در سطح اضطراب و باورها را بعد از مواجه سازي اي تجربه كردند كه براي افزايش توجه بيروني منظور شده بود تا بعد از مواجه سازي مبتني بر منطق خوگيري، مواجه سازي كه توجه را به سوي محرك هاي بيروي هدايت كند به جمع آوري اطلاعاتي كمك مي­كند كه هم فرض­هاي منفي در مورد واكنش ديگران و هم اين باور كه تمركز توجه كنترل ناپذير است را تأييد نمي­كند. بالعكس، مك اوي و پريني (2008) دريافتند كه شناخت درماني گروهي براي اختلال اضطراب اجتماعي با آموزش توجه (يك فن فراشناختي منظور شده براي افزايش انعطاف پذيري توجهي) با بهبود بيشتر از شناخت درماني گروهي با آرامش مرتبط نبود. با اين وجود اين مطالعه آموزش توجه را در پروتكلي گنجاند كه فنوني را براي تغيير و اصلاح توجه متمركز بر خويش به كار گرفته بود. پس بعيد بود كه آموزش توجه مزيت فوق العاده اي را اضافه كند. به علاوه مطالعات فوق فنون فراشناختي مستقيم را در اضطراب اجتماعي به كار نبستند، بلكه از مواجه سازي با يك عنصر  فراشناختي استفاده كردند (ولز و پاپاجورجيو، 1998) يا يك فن فراشناختي را به پروتكل CBT از قبل اثبات شده افزودند (مك اووي و پريني، 2008). نقش بالقوه­ي يك فن با تمركز فراشناختي مستقيم در درمان اضطراب اجتماعي هنوز بررسي نشده است.

كالوت، اوروئه و هانكين، (2013) پژوهشي را با هدف اثبات پيش بيني تفكرات اضطرابي خودبخود توسط طرح واره هاي غيرانطباقي اوليه و نشان دادن اين مسئله كه چنين تفكرات خودبخودي مانند واسطه­اي در بين طرح واره­ها و تغييرات آتي در علائم اضطراب اجتماعي عمل  مي­كنند انجام دادند. اين مطالعه يك مدل وارونه­ي جايگزين را هم بررسي كرد كه در آن طرح واره ها مانند واسطه اي بين تفكرات خودبخود و اضطراب اجتماعي عمل مي كردند. در مجموع 1052 نوجوان (499 دختر و 553 پسر با ميانگين سني 43/13 و انحراف استاندارد سني 29/1) مقياس هاي طرح واره­هاي غيرانطباقي اوليه، تفكرات خودبخود اضطراب اجتماعي و علائم اضطراب اجتماعي را در زمان 1، 2، 3 كامل كردند. نتايج بيانگر روابط طولي دو سويه در بين طرح واره­ها و تفكرات خودبخود كه مضموني سازگار داشتند، بودند (مثل طرح واره ي قطع ارتباط/ طرد يا واپس زني و تفكرات خودبخود خودپنداره ي منفي). ضمناً تفكرات خودبخود ارزيابي انتظار منفي توسط ديگران در زمان 2 در رابطه­ي بين طرح واره ي هدايت سايرين در زمان 1 و علائم اضطراب اجتماعي در زمان 3 يك واسطه بود. اين يافته ها با مدل هاي شناختي سلسله مراتبي اضطراب اجتماعي همخواني دارند، چرا كه طرح واره­هاي عمقي تر پيش بين تفكرات سطحي تر مي باشند. اين يافته ها همچنين از اين كه تفكرات سطحي تر به پايدار شدن طرح واره ها مي انجامند، حمايت مي كنند. در خاتمه نتايج نشان داند كه طرح واره­هاي غيرانطباقي اوليه حوزه­ي هدايت سايرين نقش مرتبطي را در شكل گيري و حفظ اضطراب اجتماعي ايفا مي­كنند.

1. Gkika, S., & Wells, A.

2. meta- awareness.

برچسب ها : فصل دوم پايان نامه در مورد سلامت اجتماعي , فصل دوم پايان نامه در مورد سلامت اجتماعي